Interview Roy Rottier (Micro-Analyse Zeeland)

Het ondernemerschap is hem met de paplepel ingegoten: als kind zag hij hoe zijn ouders de garage naast het huis omtoverden tot een microbiologisch laboratorium. Hij herinnert het zich nog goed. ‘Als mijn broer en ik uit school kwamen, mochten we vaak meehelpen: stickers plakken, petrischalen beschrijven… Er was altijd wel wat te doen.’ Nu staat hij zelf aan het roer van dit 18-koppige familiebedrijf. En daar is hij trots op. In gesprek met Roy Rottier, directeur/eigenaar van Micro-Analyse Zeeland.

Hoe ontstond het idee om een eigen microbiologisch lab te beginnen?
‘In 1995 kregen bedrijven in de foodsector te maken met HACCP (Hazard Analysis and Critical Control Points), een voedselveiligheidssysteem. Ineens moesten ze alles langs de hygiënemaatlat leggen. Temperaturen meten, bijhouden hoelang iets in de koeling stond… Mijn vader werkte destijds als hoofdanalist bij een klinisch microbiologisch lab van een ziekenhuis, mijn moeder was actief in de veterinaire microbiologie. Ze droomden al langer van een eigen lab en merkten dat veel bedrijven ondersteuning zochten bij de uitvoering van die nieuwe wet- en regelgeving. Dat zette ze aan het denken. In 1998 besloten ze de sprong te wagen.’

Al snel wilden ze hun analyses onder accreditatie gaan verrichten. Waarom vonden ze dat belangrijk?
‘Ze zagen het werk een hoge vlucht nemen. Daarom kochten ze in 2002 een voormalig bankgebouw in het dorp en bouwden dat om tot een volwaardig lab. De jaren erna gebruikten ze om aan een kwaliteitsmanagementsysteem te werken en hun ISO/IEC 17025-accreditatie te behalen. Een logische stap, want veel van onze opdrachtgevers zijn verplicht om zaken te doen met een geaccrediteerd lab. Daarnaast zijn er veel bedrijven voor wie die verplichting niet geldt, maar die zelf om analyses onder accreditatie vragen. Omdat zij vinden dat zo’n accreditatielabel voor meer kwaliteit staat. Accreditatie is voor ons dus een ticket to trade.’

En die geaccrediteerde scope breidt zich steeds verder uit. Wat voor producten onderzoeken jullie zoal?
‘We richten ons met name op de levensmiddelenindustrie. Eierkoeken, tomaten, carpaccio: alles wat in de supermarkt verkrijgbaar is, gaat door onze handen. En we zitten natuurlijk vlak bij de visverwerkende industrie. Mosselen, oesters, kokkels: we onderzoeken zo’n beetje alles wat de zee te bieden heeft. Daarnaast analyseren we water-, mest- en compostmonsters. En we beoordelen bijvoorbeeld verpakkingsmaterialen voor voedingsmiddelen of vrachtwagens die levensmiddelen moeten vervoeren.’

Jullie willen daarin nadrukkelijk ‘meer dan een lab’ zijn. Wat kenmerkt jullie relatie met klanten?
‘Voor veel mensen is een lab toch wat ongrijpbaar: je stuurt er iets heen wat je graag onderzocht wilt hebben, en na een poos ontvang je een analyse-certificaat waarop wat cijfers staan. Daar moet je het dan mee doen.’ Om op gedreven toon te vervolgen: ‘Wij willen niet alleen maar wat cijfers produceren, maar ook een partner voor onze klanten zijn. Als bedrijven een analyse aanvragen waarvan de meerwaarde niet direct duidelijk is, kunnen we natuurlijk denken: prima, we voeren gewoon dat onderzoek uit. Maar we kunnen ook het gesprek aangaan: waarom wil je dit precies onderzocht hebben? En hoe gaan die resultaten je helpen bepaalde beslissingen te nemen? Daarmee gaan we een stap verder. Wij willen een verlengstuk van de kwaliteitsafdeling van onze klanten zijn.’

Die analyses voeren jullie uit volgens internationaal geaccepteerde standaardmethoden. Hoe kijken jullie hiernaar?
‘Die standaardmethoden zijn bewezen effectief en gevalideerd. Ze vormen de basis van alle onderzoeken die we hier uitvoeren. Voor onze opdrachtgevers hebben deze methoden grote waarde, omdat ze internationaal geaccepteerd zijn. Ze kunnen hiermee aantonen dat ze een betrouwbare partner zijn. Tegelijk vinden we het belangrijk om dicht bij het vuur te zitten, om invloed uit te oefenen. Sinds 2018 hebben we bijvoorbeeld een stoel in de nen-commissie voor microbiologie voor de voedselketen. We horen als eerste welke ontwikkelingen er op ons af gaan komen, kunnen kritische vragen stellen, denken mee over zaken die voor ons van belang zijn.’

Tot slot… Jullie hebben net weer een RvA-beoordeling achter de rug. Hoe is dat voor jullie?
Met een grijns: ‘Het is altijd spannend, zeker zo’n remote beoordeling. Je hebt toch het gevoel dat je opnieuw examen moet doen, ook al heb je daar zelf om gevraagd. En het kan natuurlijk zijn dat er afwijkingen worden gevonden, ook al zit je er nog zo bovenop met bijvoorbeeld interne audits en controles. We zien het vooral als een leermoment, een manier om het kwaliteitsniveau van ons bedrijf hoog te houden. Maar we zijn iedere keer weer blij als we een beoordeling positief hebben afgerond. Dat is een mooie bevestiging dat we op de goede weg zijn.’

Studie
IVA Business School in Driebergen

Werk
• Vervulde vanaf 2006 verschillende commerciële functies in de auto-industrie, maar merkte al snel dat daar z’n hart niet lag
• Stapte in 2011 in het familiebedrijf Micro-Analyse Zeeland, als commercieel manager
• Nam in 2020 het roer van Johnny en Gonda Rottier over

Trivia
Smaakpolitie-presentator Rob Geus reikte in 2005 het ISO/IEC 17025-certificaat uit aan Johnny en Gonda Rottier